Met 66 meters boven de zeespiegel hoef je geen skilatten mee te zeulen naar de Nok van Hasselt. Wat wel gegarandeerd is? Een prachtig uitzicht op de Mombeekvallei. En een streepje rust.

De lente ontlook, en daar zaten we dan mooi. In ons kot. En als we al buiten mochten, zat er niet meer in dan het blokje-om. Dus dan maar de fiets op, op verkenning in en om Hasselt. De frisse buitenlucht en de lente opsnuiven, en die dekselse pollen dan maar voor lief nemen. Op een zo’n verkenningstochtje pitsten we prompt de remmen dicht. We waren in een uithoek van Sint-Lambrechts-Herk verzeild, waar we prompt een streepje vakantie vonden op het dak van onze provinciehoofdstad. Nee, met 66 meters boven de zeespiegel hoef je niet meteen een dikke ijslaag te verwachten op de Nok van Hasselt. Een prachtig uitzicht is er evenwel gegarandeerd, op een mooie dag zelfs tot Tongeren toe. De stad Hasselt bestempelde dit stukje miniatuur-Gaume als een geluksplekje, en dat was het voor ons zeker in die eenzame maanden.

Ondertussen zijn we van seizoen geruild, en ziet de Nok er anders uit. De droge, hobbelige akker is nu weelderig begroeid. Vanaf de kapel doorklieft het wandelpad pijlrecht twee velden. Eerst eentje met graan dat wiegt in de wind, daarna baan je je een weg door een menshoog maïsveld. Maar oef, dat uitzicht blijft onveranderd mooi. Eens het gapen achter de rug, kan je op het zanderige pad de gele pijltjes van een zes kilometer lange wandeling beginnen volgen. Van - nu ja - piek naar dal, van Hasselt naar Alken en terug. Waar je prompt in de vallei van de rustig kabbelende Mombeek belandt. Altijd goed voor wat gezweet en een klein gelukje.

Joey Bougard,

redacteur Goesting

De Nok van Hasselt, Sasput-Voogdijstraat 100, Sint-Lambrechts-Herk (Hasselt)